ಧರ್ಮದಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆ ಬೇಕು.........

ಮಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಪಬ್ ದಾಳಿಯ ಪ್ರಕರಣ ನಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಹಲವು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟಿದೆ. ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ಧಾರ್ಮದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಜನ ವಿರೋಧಿ ಕೃತ್ಯಗಳು. ಇದನ್ನು ನಾನು ತಾಲಿಬಾನೀಕರಣ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತೇನೆ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ಅವರಿಗೆ ಬೇಕಾದಂತೆ ಬದುಕುವ ಹಕ್ಕಿದೆ. ಆದರೆ ಬೇಕಾದಂತೆ ಬದುಕುವುದೆಂದರೆ, ಬೇರೆಯವರಿಗೆ ತೊಂದರೆ ಕೊಟ್ಟು ಬದುಕುವುದಲ್ಲ. ಯಾರಿಗೂ ತೊಂದರೆ ಕೊಡದೇ ನಮಗೆ ಬೇಕಾದಂತೆ ಬದುಕುವುದು. ಇದೇ ಬದುಕುವ ಧರ್ಮ. ಆದರೆ ಇಂದು ನನಗೆ ಧಾರ್ಮಿಕ ಅಸಹನೆ ಕಾಣುತ್ತಿದೆ. ಕಾವಿ ಧರಿಸಿದವರಿಗೆ ಪ್ಯಾಂಟು ಕಂಡರಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಮೀಸೆ ಇಲ್ಲದೇ ದಾಡಿ ಬಿಟ್ಟವರಿಗೆ, ನಾಮ ಧರಿಸಿದವರನ್ನು ಕಂಡರೆ ಅಸಹನೆ. ಇದೆಲ್ಲ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವುದು ಧರ್ಮದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ. ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ನೈತಿಕತೆಯನ್ನು ಉಳಿಸುವ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ. ಆದರೆ ನೈತಿಕತೆ ಎನ್ನುವುದು ಕಾಲಕ್ಕೆ ಬದ್ದವಾಗಿರುವಂತಹುದು ಅದು ಕಾಲಾತೀತವಾದುದಲ್ಲ. ಅಂದರೆ ವೇದ ಕಾಲದ ನೈತಿಕತೆ ಇಂದೂ ನೈತಿಕತೆ ಆಗಬೇಕಿಲ್ಲ. ಮಹಾ ಭಾರತ ಕಾಲದ ನೈತಿಕತೆ ಈಗಿನ ನೈತಿಕತೆ ಎಂದು ಕೊಳ್ಳುವುದು ತಪ್ಪು. ಹಾಗೆ ಖುರಾನ್ ನಲ್ಲಿ ಬರೆದಿದ್ದು ಎಂದೂ ಸತ್ಯವಾಗಿರಬೇಕು ಎಂದೇನೂ ಇಲ್ಲ.
ನೈತಿಕತೆಯನ್ನು ಬದುಕುವ ನೀತಿ ಎಂದು ಕರೆಯಬಹುದು. ಹಾಗಾದರೆ ಬದುಕುವ ನೀತಿ ಆಯಾ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಬದಲಾಗಬೇಕು ಅಲ್ಲವೆ ? ಯಾಕೆಂದರೆ ಆಯಾ ಕಾಲ ಘಟ್ಟದ ಸಮಾಜ ತನ್ನದೇ ಆದ ಬದುಕುವ ನೀತಿಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಯಾವಾಗ ಈ ರೀತಿ ನೈತಿಕತೆಗೂ ಚಲನಶೀಲತೆ ಇರುತ್ತದೇಯೋ ಆಗ ಧರ್ಮಕ್ಕೂ ಚಲನಶೀಲತೆ ಬರುತ್ತದೆ. ಆದ ಬದುಕು ಹರಿಯುವ ನದಿಯ ಹಾಗಾಗುತ್ತದೆ.
ಆದರೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪ ನೆಟ್ಟ ಆಲದ ಮರಕ್ಕೆ ನೇತು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುವವರ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚು. ಅವರು ಧರ್ಮವನ್ನು ಪುನರ್ ವ್ಯಾಖ್ಯೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸಲು ಸಿದ್ಧರಿಲ್ಲ. ಒಂದು ಧರ್ಮ ಹುಟ್ಟಿದ ಸಂದರ್ಭದ ಸತ್ಯ ಎಲ್ಲ ಕಾಲಕ್ಕೂ ಸತ್ಯವಾಗಬೇಕು ಎಂದೇನೂ ಇಲ್ಲ. ಹೆಣ್ನು ಮಕ್ಕಳು ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ಕುಡಿಯಬಾರದು ಎಂದು ವಾದಿಸುವ, ಈ ಕಾರಣದಿಂದ ಮಹಿಳೆಯರ ಮೇಲೆ ಹಲ್ಲೆ ನಡೆಸುವವರು ಹೆಣ್ನು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಬುರ್ಖಾ ಹಾಕಿಸಿದವರಿಗಿಂತ ಬೇರೆಯಾಗಿ ನನಗೆ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ಇದನ್ನೇ ನಾನು ತಾಲಿಬಾನೀಕರಣ ಎಂದು ಕರೆದಿದ್ದು.
ಮಹಾ ಭಾರತ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು ಐವರನ್ನು ಮದುವೆಯಾದ ಉದಾಹರಣೆ ಇದೆ. ಅದನ್ನು ಇಂದು ಜಾರಿಗೆ ತರುವುದು ಸಾಧ್ಯವೆ ? ಹಾಗೇ ವೇದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಇಂದು ಪಾಲಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳುವವರು ಯಾವ ಕಾಲದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ ? ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಪರದೆಯ ಒಳಗೆ ಇಟ್ಟವರಿಗಿಂತ ಇವರು ಯಾವ ರೀತಿ ಬೇರೆಯಾಗಿದ್ದಾರೆ ?
ಇಂದು ನಮಗೆ ಹೊಸ ಧರ್ಮ ಬೇಕಾಗಿದೆ. ಈಗಿರುವ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆ ಬೇಕು. ನನ್ನ ಈ ಮಾತು ವಿಶ್ವದ ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲ ಧರ್ಮಗಳಿಗೂ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಧರ್ಮವನ್ನು ಮೂಢರಂತೆ ಅನುಸರಿಸುವವರು ಬಂದೂಕು ಹಿಡಿಯುತ್ತಾರೆ ಇಲ್ಲವೇ ಪಬ್ ಗಳಿಗೆ ನುಗ್ಗಿ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳ ಮಾನಭಂಗಕ್ಕೆ ಯತ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ.
ನಮಗೆ ಈಗ ಧರ್ಮದಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆ ಬೇಕು. ನಮಗೆಲ್ಲ ಬದುಕುವ ಧರ್ಮ. ನಾವೆಲ್ಲ ಧಾರ್ಮಿಕ ಲಾಂಛನಗಳಿಂದ, ಆಚರಣೆಗಳಿಂದ ಹೊರಕ್ಕೆ ಬರಬೇಕು. ಧರ್ಮ ಎನ್ನುವುದು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆ ಆಗಬೇಕು. ಧರ್ಮ ಸಾಮಾಜಿಕ ನೀತಿ ನಿಯಮಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಕು. ಸಾಮಾಜಿಕ ನಡವಳಿಕೆ ಮತ್ತು ಧಾರ್ಮಿಕತೆ ಬೇರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ತಾಲಿಬಾನಿಗಳಿಗೆ, ಅವರು ಯಾವ ಧರ್ಮದವರೇ ಇರಬಹುದು ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿ ಹೇಳಬೇಕು.
ಹೌದು, ನಮಗೆಲ್ಲ ಈಗ ಧರ್ಮಗಳಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆ ಬೇಕಾಗಿದೆ,